Laudetur Iesus Christus!

Drodzy Pielgrzymi,

jesteśmy już po przeżyciu jubileuszowej XXX Pielgrzymki Tradycji Łacińskiej! 

Trwamy w dziękczynieniu Bogu za dar pielgrzymowania i wdzięczności Matce Bożej za otoczenie nas opieką i ukrycie pod Matczynym płaszczem…

Jeszcze wspominamy delikatne promienie słońca żegnające nas w trakcie wyjścia z Warszawy i gorące słońce witające podczas wejścia na Jasną Górę…

Jeszcze w uszach szumią nam lasy, słychać śpiew: Christus vincit!, Salve Regina!, Salve Mater Misericordie… Jeszcze jesteśmy rozmodleni pięknem litanii… ora pro nobis… Jeszcze brzmi śpiewem różaniec – kontemplacyjnym Ave Maria gratia plena… i radosnym Zdrowaś Maryjo… módl się za nami grzesznymi… 

Jeszcze kontemplujemy psalmy brewiarzowe… Wierzę w Boga! Tym się chlubię. Chociaż myśl przed Panem gubię. Choć ciernista życia droga, duch mój zawsze szuka Boga… Jeszcze wspominamy pobudki o świcie i Msze Święte o wschodzie słońca… 

Jeszcze delektujemy się tradycyjnymi smakołykami ze wspólnego stołu… Jeszcze wspominamy wieczorne rozmowy… Jeszcze uśmiechamy się, czekając w kolejce do prysznica… Jeszcze dziwimy się, jak udało nam się rano zwinąć namiot…

Jeszcze śpiewamy Bogurodzicę… Jeszcze każdy z nas ma przed oczami piękne krajobrazy, lasy zielone, pola złocące się ziarnem rozmaitem…, ale przede wszystkim niezapomniane świątynie i bazyliki, które nawiedzaliśmy. We wszystkich tych cudownych miejscach, w których mieszka Matka Boża, dane nam było się pokłonić i uczcić Ją w Jej tytułach, tak nam bliskich i potrzebnych: Łaskawa, Tęskniąca, Pocieszycielka Strapionych, Pocieszenia, Pięknej Miłości, Świętorodzinna, Serdeczna, Bolesna, Miłosierdzia, i ta u kresu naszego pielgrzymowania – Uzdrowicielka Ciała w Gidlach – oraz u celu – Uzdrowicielka Duszy na Jasnej Górze. Takimi przymiotami obdarza Ją tradycja kompanii warszawskich.

I znów było nas znacznie więcej niż przed rokiem! 

A pośród nas wielu było po raz pierwszy. Ufamy że już pozostaniecie w tej pielgrzymce na wiele lat. Widok uśmiechniętych licznych rodziców pchających wózki pełne dziatwy, w otoczeniu kolejnych pokoleń pielgrzymów, wszystkich napawał radosną nadzieją, że choć tradycja łacińska jest stara, to jednak i w tym wymiarze bardzo żywa…

Wielu z nas myślało, tak jak apostołowie na Górze Tabor: Panie, dobrze nam tu być… Dobrze nam było być w naszej wspólnocie… na pielgrzymce… w gronie przyjaciół… I tak od pierwszej Mszy Świętej w królewskiej świątyni w Wilanowie, przez wszystkie kolejne Msze Święte w mijanych miejscach i w tych wspaniałych świątyniach, aż do Mszy Świętej w Bazylice Jasnogórskiej u naszej Królowej…

To, co rozpoczęliśmy w uroczystość Przemienienia Pańskiego i co przeżywaliśmy w trakcie pielgrzymki, podczas marszu, modlitw i śpiewów – a co niejako zwieńczyliśmy w wigilię oraz w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – to dopiero początek. To wszystko bowiem po to, by wzmocnić się na kolejny rok, może dla niektórych trudniejszy od poprzedniego, z pewnością inny, ale z pewnością każdy z nas jest do niego lepiej przygotowany. 

Ad mortem festinamus, peccare desistamus!

Wierzymy, że wsparci orędownictwem naszej Matki i Królowej, przy pomocy Łaski Bożej, pokonawszy trudy walki duchowej, osiągniemy cel naszej ziemskiej pielgrzymki – zbawienie wieczne. Wszyscy wszak pragniemy, zgodnie z naszym tegorocznym hasłem pielgrzymkowym, widzieć Boga – Volo Deum videre!

Drodzy Pielgrzymi, 

chcemy Wam wszystkim, i każdemu z osobna, podziękować za wspólne pielgrzymowanie, za podjęcie pątniczego trudu, za uczestnictwo w tym czasie łaski, za wszelkie zaangażowanie, także podczas minionej już pielgrzymki.

W sposób szczególny dziękujemy tym wszystkim, którzy włączyli się w przygotowanie i przebieg tegorocznej pielgrzymki. Wyrazy wdzięczności dla tych, którzy rozkrzewiali pielgrzymkę, zapraszali, zachęcali, przybywali, dołączali i wchodzili na Jasną Górę.

Dziękujemy także tym, którzy wspierali pielgrzymkę modlitwą i ofiarą, finansowo i materialnie, ofiarowując m.in. pieczywo, pyszne kanapki i wspaniałe ciasta (Piekarnia Cukiernia Gromulski), świeżo paloną kawę (Palarnia Kawy Bracia Ziółkowscy) oraz potrzebne medykamenty (z Apteki Polonia Adama i Joanny Komaszyło). 

Tym, którzy pełnili różnorodne posługi i służyli pielgrzymom w trakcie pielgrzymki, w szczególności śpiewali, sprzątali, zmywali, karmili, transportowali, opatrywali, pocieszali i dyscyplinowali  

Dzięki Wam wszystkim możliwy jest nie tylko sprawny i bezpieczny przebieg pielgrzymowania, ale i dalszy rozwój pielgrzymki.

Wszyscy dostrzegają ten rozwój (także z innych pielgrzymek). Jego odzwierciedleniem było jakże liczne i piękne – a także wzruszające i niezapomniane – wejście na Jasną Górę. Wyjątkowym elementem tego wejścia była obecność pośród nas Księdza Arcybiskupa Wacława Depo, Metropolity Częstochowskiego, który nie tylko nam błogosławił, ale i nas poprowadził przed Jasnogórski Szczyt. Jesteśmy za to Księdzu Arcybiskupowi Metropolicie niezmiernie wdzięczni. Cieszymy się, że nasze pielgrzymowanie jest zarówno z błogosławieństwem, jak i z obecnością naszych Arcypasterzy – Metropolity Warszawskiego i Częstochowskiego.

Niech owoce wysłuchanych Mszy Świętych, zanoszonych modlitw, pątniczego trudu, przebytych trzystu kilometrów (i tych kilku dodatkowych kilowojtków i wojtkometrów ), pokonanych słabości, kształtowania charakteru, ofiarności, serdeczności i radości z dojścia przed Tron Jasnogórskiej Pani, będą odczuwalne w Waszej codzienności, w życiu każdego z Was, a Pan niech będzie Waszą nagrodą.

Już teraz zachęcamy wszystkich do wspólnego pielgrzymowania za rok, w kolejnej, już XXXI ogólnopolskiej pieszej Pielgrzymce Tradycji Łacińskiej!

Laudetur Iesus Christus!

Ksiądz Przewodnik i Organizatorzy 

Pielgrzymki Tradycji Łacińskiej